Τα αφεστώτα ώτα (πεταχτά αυτιά) αποτελούν την πιο συχνή συγγενή ανωμαλία του ωτός και χαρακτηρίζονται από την αυξημένη προβολή τους σε σχέση με το κρανίο.
Στους κύριους αιτιολογικούς παράγοντες περιλαμβάνονται η απουσία σχηματισμού της ανθέλικας και η υπερτροφία της κόγχης με αύξηση της κογχομαστοειδικής γωνίας άνω των 90°. Με την επέμβαση της ωτοπλαστικής πραγματοποιείται η σωστή τοποθέτηση των αυτιών στην ανατομική τους θέση καθώς και η επίτευξη της φυσιολογικής τους μορφολογίας.
      Η χειρουργική επέμβαση μπορεί να διενεργηθεί σε παιδιά ηλικίας άνω των 5 ετών και συνήθως πριν την έναρξη των σχολικών δραστηριοτήτων, μειώνοντας έτσι την πιθανότητα ανάπτυξης ενός συναισθηματικού και ψυχολογικού κόστους στο παιδί. Η αλλαγή της ψυχολογίας και η αποκατάσταση της αυτοπεποίθησης είναι εξίσου σημαντικές στους ενήλικες ασθενείς. Τα αποτελέσματα από την ωτοπλαστική γίνονται άμεσα ορατά και αυτό παρατηρείται κυρίως σε γυναίκες, οι οποίες μετά την επέμβαση αλλάζουν το χτένισμα τους, όπως το πιάσιμο κοτσίδας, που δεν ήταν προηγουμένως εφικτό λόγω της έντονης προβολής των αυτιών τους.
      Η επέμβαση εκτελείται συνήθως με τοπική αναισθησία. Οι τομές του δέρματος διενεργούνται πίσω από το αυτί και είναι αδιόρατες. Το πρώτο στάδιο περιλαμβάνει τη διόρθωση του σχήματος του αυτιού. Ακολούθως, πραγματοποιείται η τοποθέτηση τους στη σωστή θέση και σε συμμετρία με το άλλο αυτί. Σε πολλές περιπτώσεις χρειάζεται και διόρθωση του λοβίου του ωτός .
Το σημαντικό στην επιτυχία της επέμβασης είναι να επιτευχθεί η σωστή τοποθέτηση των αυτιών χωρίς να κολλήσουν πίσω στο κρανίο και χωρίς να παραμορφωθεί το σχήμα τους σε συνδυασμό με την ανάκτηση της φυσιολογικής ανατομίας τους.